Wennen op de peuterspeelzaal

De eerste keer peuterspeelzaal; zo ging het bij ons

(Door Malou) Nomi is in november 2 geworden en deze maand start ze officieel op de peuterspeelzaal. In de week voor de kerstvakantie mocht ze twee keer komen wennen op de en dat vond ik natuurlijk hartstikke spannend. De eerste keer peuterspeelzaal; zo ging het bij ons

De eerste keer peuterspeelzaal

Lees ook het blog van Yvonne over wennen op de peuterspeelzaal en hoe je dat kunt opbouwen.

Intake

Maandagochtend stond het intakegesprek gepland. We moesten er om half 10 zijn, dus toen we binnenkwamen waren de andere kinderen er al. Nomi wist al dat ze naar ‘school’ zou gaan, en toen we in de auto zaten zei ze al ‘Nomi school’. Toen we naar binnen gingen vond ze het hartstikke spannend en ze was behoorlijk verlegen, maar samen met mij wilde ze wel overal kijken. Een van de leidsters vroeg of Nomi wilde tekenen en dat wilde ze wel. Ik zei tegen Nomi dat ik even weg ging, maar ze had al nauwelijks meer aandacht voor me.

Lees ook: VOOR HET EERST NAAR DE PEUTERSPEELZAAL

De eerste keer

Na het intakegesprek ging ik even kijken hoe het met Nomi ging. Ze zat aan tafel fruit te eten en riep meteen ‘Mamaaa! Nomi stoeltje zitten!’ (Nomi is groot fan van kleine stoeltjes). Ik zei tegen haar dat ik even naar huis zou gaan, en dat ik haar straks weer op zou halen. Nomi zwaaide me samen met een van de leidsters uit en ik ging naar huis.

Nadat ik een keer of 20 op de klok had gekeken, kon ik haar weer ophalen. Nomi kwam aan de hand van één van de leidsters het lokaal uit. Volgens de leidster had ze heel leuk meegedaan en ze had geen traan gelaten. Wel vertelde ze me dat het de tweede keer vaak wat minder goed gaat, omdat kindjes dan weten dat hun moeder weggaat.

Lees ook: DE TIEN LEUKSTE PRENTENBOEKEN VOOR OP DE PEUTERSPEELZAAL

De tweede keer

Donderdag mocht Nomi nog een dagje komen wennen, deze keer de hele ochtend. Ze was weer hartstikke verlegen toen we binnenkwamen, maar ik zag aan haar dat ze het wel leuk vond om weer op de peuterspeelzaal te zijn. Ik zei tegen Nomi dat ik naar huis ging en ik kreeg een knuffel van Nomi.

Toen ik haar aan het einde van de ochtend weer ophaalde was ze totaal niet meer verlegen. Ze kwam helemaal enthousiast de gang op rennen en ze liet vol trots de sticker op haar hand zien. Haar samenvatting van de ochtend was ‘Nomi tekenen sticker stoeltje kindje school leuk jaaaaa’, dus ik ging er vanuit dat ze het leuk had gehad. Volgens de leidster ging het hartstikke goed en gedroeg Nomi zich alsof ze er al maanden kwam.

Ik was natuurlijk hartstikke trots en blij, want ik had gehoord dat het ook heel anders kan gaan. Binnenkort begint Nomi officieel, en ik ben heel benieuwd of het zo goed blijft gaan.

Lees ook: 15 KEER JE WEET DAT JE EEN PEUTER HEBT ALS