Traktatie afscheid school

Slimme kinderen, slimme keuzes

Judith blogt over de keuze voor een basisschool. Ouders hebben vanaf het moment dat ze een kindje verwachten, te maken met keuzes… Veel keuzes. 

Het begint al, als je zwanger bent: welke verloskundige praktijk en waarom, wiegje of ledikantje, wel of niet een 3d-echo, borst- of flesvoeding. En kort na de geboorte gaan deze keuzemomenten door: KDV of gastouder, Rapley of gepureerd, potjes of vers, wel of niet inenten. En bij elke keuze die je maakt, staat er ergens op de hoek meteen een criticaster klaar, die om jouw verantwoording vraagt. Want, al lijkt het soms wel zo, je bent lang niet de eerste die deze keuzes maakt en iedereen heeft een mening, een ervaring, een oordeel.

Een heel belangrijke keuze, komt als je kindje rond 2,5 jaar is: de basisschool. Natuurlijk gaat hij pas als hij 4 jaar is, maar anderhalf jaar eerder krijg je vanuit de gemeente de ‘dringende’ uitnodiging je vooral te gaan aanmelden. Dus je gaat op pad. Of niet. Misschien heb je weinig keuze en is er maar één school in het dorp waar je woont. Dan ben je snel klaar, of niet?

Kritisch

In ons geval was er keuze. En was ik kritisch. Onze zoon had in die eerste tweeënhalf jaar al enkele duidelijke signalen afgegeven dat wij over deze keuze niet te licht moesten denken. Meneer had een gebruiksaanwijzing, meneer was zélf kritisch. Dus googlede ik eerst, ploos ik alle informatie over missie en visie af op de websites van de scholen, streepte ik het lijstje steeds verder af en maakte ik uiteindelijk een afspraak bij twee scholen. Scholen, waarvan de website geen standaard teksten bevatte, die een bevlogen missie omschreven en waarvan de onderwijsaanpak mij aansprak én wel eens zou kunnen aansluiten bij mijn zoon.

Het gesprek met school A viel tegen, de rondleiding ook. Hmmm, dat beloofde niet veel goeds. Gelukkig was mijn ervaring met school B 180 graden anders! En zoonlief, die we natuurlijk mee hadden genomen, leek zich hier ook veel beter op zijn gemak te voelen. Er was aandacht voor hem, er werd tijdens het gesprek zelfs een assistent vrijgemaakt om een spelletje met hem te doen. De keuze was gemaakt.

Inmiddels heb je in een eerder blog kunnen lezen dat het op die school uiteindelijk niet is gelukt voor mijn zoon. Maar dat heeft niet enkel aan de school gelegen, zeker ook aan die gebruiksaanwijzing, die een flinke puzzel bleek voor buitenstaanders. We moesten dus weer op zoek, en we vonden…

Traktatie afscheid school
Traktatie afscheid school

De knop om

…een basisschool voor hoogbegaafde kinderen. Toen we deze school aan onze zoon voorlegden, moest hij even slikken bij de gedachte om weg te gaan uit zijn klas. Maar tegelijkertijd wist hij dat hij zijn vriendjes gewoon kon blijven zien. En het voelde voor hem zo goed op die nieuwe plek. Slimme kinderen maken slimme keuzes, als je ze meeneemt in het proces, als je open alles bespreekt. Hij hakte zelf de knoop door, de knop ging om.

Onlangs was ik als hulpmoeder aanwezig op de open dag van de hb- school. En voor het eerst vond ik het niet erg om steeds de kritische vraag van andere ouders te krijgen: waarom hebben jullie de keuze gemaakt voor een overstap naar deze school? Een heel legitieme vraag namelijk. Want we hadden toch destijds ook weloverwogen en bewust de keuze gemaakt voor de eerste school? En voor het eerst kon ik vol vuur ons verhaal doen, en er andere ouders mee op weg helpen. Andere ouders, die ook een weloverwogen keuze hadden gemaakt, maar die moesten concluderen dat het toch niet de juiste was geweest. Maar ik sprak ook ouders van wie het hoogbegaafde kind het prima deed op de reguliere school, maar die dachten dat deze hb-school gewoon beter zou zijn voor hun kind. Ik heb het ze afgeraden. Als je keuze goed was, én de keuze past je kind, waarom dan switchen? Waarom van je gut-feeling afstappen en veel overhoop gooien?

Poster als cadeau bij afscheid school
Poster als cadeau bij afscheid school

Gevolgen van je keuze

Ik heb het ook veel met ouders gehad over de gevolgen van de keuze voor deze hb-school. Want buiten het feit dat veel kinderen minimaal 20 km reizen om er te komen – een probleem dat zichzelf gemakkelijk oplost, als je het wilt – is het natuurlijk ook een school waar je kind alleen maar hoogbegaafde kinderen tegenkomt, een school waar heel snel door de stof gegaan wordt, waar meer huiswerk gegeven wordt dan op de meeste reguliere scholen, nieuwe vakken erbij komen. Maar ook een school waar je kind zijn/haar vriendjes moet missen. En wat dan, als het niet blijkt te werken? Als deze keuze toch ook geen uitkomst biedt? Ga je dan terug naar de oude school? Ga je op zoek naar wéér een andere oplossing?

Kortom, een keuze, die je niet zomaar maakt… Bovenstaande vragen hebben wij ook moeten beantwoorden. Voor onszelf, in het belang van onze zoon, mét onze zoon, maar ook met de school waar hij op dat moment zat. Voor ons werd het hierna duidelijk: we gingen het doen! En tot nu toe bleek het een juiste keuze, al gaat nu nog steeds niet alles vanzelf. En ja, ook wij hebben ons naar vrienden, familie, zelfs buitenstaanders moeten verantwoorden: waarom accepteer je niet dat hij gewoon moeite heeft met school; waarom zet je hem tussen alleen maar gelijkgestemden, de buitenwereld is toch ook niet geheel hoogbegaafd; waarom laten jullie je dochter dan wel op regulier?

Kies slim

Ach, ik begrijp de vragen wel. Zolang ik de antwoorden en de achtergronden ken, hoef ik me naar niemand te verantwoorden. Ik wil ook in deze blog vooral een beroep doen op ouders en leerkrachten die met hun kinderen en leerlingen in zo’n situatie zitten: kies op basis van gedegen afweging en altijd in het belang van het kind. Een slim kind maakt slimme keuzes, laten we dat voorbeeld volgen. Neem je kind mee in iedere stap van het proces, bij gesprekken op school, bij open dagen, praat over voors en tegens, onderzoek bezwaren en geef die een weging mee. Succes!