speciaal onderwijs

Leegloop in het speciaal onderwijs

(Door Linda) Worden we nog stiller of … toch feest? Enorme bezuinigingen in het speciaal onderwijs… daarbij samenwerkingsverbanden die het geld liever stoppen op plaatsen waar de kennis over onze leerlingen nog ontdekt zal moeten worden… specialistische fysio’s en logopedisten (waar meer dan een kwart van de leerlingen gebruik van maakt) die niet langer binnen een school mogen werken… Leegloop in het speciaal onderwijs. 
Ja, het treft de onderwijsorganisatie waar ik voor werk óók. En niet zo’n beetje.

Leegloop in het speciaal onderwijs

Heel veel leerlingen moeten naar het ‘passend’ onderwijs. Veel gedwongen ontslagen zullen volgen. Dat is onvermijdelijk, wordt er gezegd. De banen van mijn collega’s staan op de tocht en daarbij dus ook de enorme kennis!
Vorige week is het sociaal plan door de vakbondsleden (en dus ook door mijzelf) goedgekeurd. Wat moeten we anders… eigenlijk hebben we geen keus.

Nadat het sociaal plan goedgekeurd was, werd ik stil… heel stil.

Leerlingen naar het reguliere onderwijs?

Ik ben iemand die graag in kansen denkt, maar of het gros van onze leerlingen naar het (al overvolle) basisonderwijs kan, ik zet er mijn vraagtekens bij… Want wie gaat de sondevoeding geven, wie checkt de suikerspiegel, is er voldoende kennis over epilepsie en kan de veiligheid gehandhaafd blijven ook wanneer de eigen leerkracht ziek is, kan een leerling met een vermoeidheidssyndroom tijdens schooltijd rusten/slapen in een prikkelvrije ruimte? Kan de leerling in een elektrische rolstoel zich prima manoeuvreren in de klas, bij het bord, zijn handen wassen bij de kraan, is er een aangepaste toilet (incl. verschoningsbed; hoog/laag; arbo-verantwoord)? En dan heb ik het nog niet over of de leerkrachten voldoende kennis hebben van taal-ondersteunende-gebaren, gebruik van pictogrammen, taakanalyses op diverse niveaus, prikkelreducerende hulpmiddelen (er is meer dan de alom bekende hoofdtelefoon), methodieken als TEACHH, Leespraat, Söderbergh… etc etc.

En wat doet de school met de leerling die vooral veel te leren hebben op zelfredzaamheid? Kunnen ze geduldig stap voor stap de vaardigheden aanleren volgens de ‘backward’-methode of krijgen de leerlingen een ‘maatje’ die alles van hen overneemt waardoor de leerling beperkt wordt in zijn/haar mogelijkheden ipv verrijkt!

Lees ook: LEERKRACHT KNAPT AF OP PASSEND ONDERWIJS

Ik maak me zorgen, veel zorgen…

Er zit een knoop in mijn hart. Ik kan mijn baan verliezen, immers in het slechtste scenario moet er 20% van de leerkrachten weg. Ik maak me ook zorgen over de inhoud van mijn werk, mocht ik mijn baan behouden. Kunnen we zonder fysio/logopedie/ondersteuning in de klas nog wel voor goed onderwijs zorgen waar iedere leerling recht op heeft? Kan ik ervoor blijven zorgen dat iedere leerling zoveel mogelijk leert wat hij/zij in de toekomst nodig heeft bij wonen/werken/vrije tijd?

En… de leerlingen die weg van het ‘passende speciaal onderwijs’ moeten en naar de basisschool gaan, wie zorgt ervoor dat zowel de school, het lokaal, de toiletruimte maar ook de methodieken, aanpak passend is?

Kansen

Zoals ik al zei, ik denk graag in kansen, anders had ik niet op een vso zmlk gewerkt. Het is super wanneer een basisschool voor de volle 100% kan zeggen: ‘Kom maar, wij kunnen jou een passende leeromgeving aanbieden waarin we alles meegeven wat jij nodig hebt mbt wonen/werken/vrije tijd’ . Maar ik vrees dat ze gaan zeggen (of denken): ‘uh, eigenlijk weten we nog niet zoveel over jou en dat wat jij nodig hebt om optimaal onderwijs te krijgen, eigenlijk moeten we het wiel dat allang elders uitgevonden is nog zien te vinden, eigenlijk moeten we alle medewerkers nog gaan scholen omdat de basiskennis over jou er nog niet is, laat staan de verdiepende kennis… maar omdat we passend moeten zijn gaan we kijken wat we met jou gaan doen en hoe het vorm zal krijgen’.

Als een basisschool in kansen denkt, zal de school niet zelf het wiel willen gaan uitvinden maar gaan ze één van mijn collega’s (of mij) in dienst nemen met behoud van onze opgebouwde jaren (?). Maar ja, of dit reëel is naar alle invallers in flexpools die al jaren een vaste baan willen hebben en/of de directies en het samenwerkingsverband hier enig boodschap aan hebben… ik vraag het me af.

Lees ook: MAATWERK IN HET BASISONDERWIJS, HOE DAN?

Zorgen om de banen van de specialisten

Ik maak me zorgen. Allereerst om de leerlingen, hun ouders of verzorgers maar ook zeker om het behoud van de banen van de vele specialisten in onze regio. En ja, ik maak me ook zorgen over mijn passie: het mogen werken met leerlingen die al veel te vaak horen dat ze iets niet kunnen, dat iets onmogelijk is voor hen. Ik wil ‘met hart voor iedere leerling’ een kind zien stralen, zien ontwikkelen zodat hij of zij een zo zelfstandig en gezond mogelijk leven kan leiden. Ik wil blijven feestjes vieren in mijn klas omdat een leerling een bepaalde klankcombinatie 5 x op een dag heeft gebruikt in verschillende situaties, omdat een leerling op 13-jarige leeftijd heeft leren strikken, omdat een leerling een hand heeft gegeven aan een onbekende om zichzelf voor te stellen, omdat… oh ik houd van feestjes net als onze leerlingen dat doen!!!

Sander Dekker, wat hoop ik dat je in gaat zien dat het leven voor ieder kind een feest moet zijn; hoogbegaafdheid, sociaal arm milieu, gehandicapt, normale ontwikkeling, gedragsproblematiek, epileptisch, syndroom, autisme, depressief, meervoudig gehandicapt…

Zorg dat het niet heel stil bij mijn leerlingen en hun ouders wordt, maar dat we feestjes kunnen blijven geven omdat ze hun persoonlijke leerdoel behaald hebben welke ze nodig hebben in hun toekomst!

Uitgelichte foto: Shutterstock