In de kersttijd wordt er veel aan een ander gedacht, dat vind ik mooi. Mijn collega organiseert elk jaar het kerststukjes maken en geven aan ouderen.
Mijn collega heeft de contacten met een begeleider van de ouderenzorg. Er worden wat adressen heen en weer gemaild, wij trommelen wat ouders op en kunnen aan de slag. In samenwerking met onze voorschool zorgen we voor versiering van de stukjes en ouders knippen de takken.
Meestal de woensdag voor kerst beginnen we de dag meteen met de kersstukjes maken. Dit jaar was ik er niet bij, vanwege een belangrijk gesprek, maar ik begreep dat de kinderen heel lief en geconcentreerd aan het werk waren. De stukjes zagen er ook prachtig uit.
Na wat fruit konden we op weg. Het was een stuk de straat aflopen, maar met een paar ouders erbij prima te doen. Onderweg zongen we ‘O dennenboom’ en ‘Jingle bells’. Dat moet vast leuk geklonken hebben, al die zingende kinderen op straat.
Bij het bejaardencentrum verdeelden we de groep, zodat er op meerdere afdeling kerststukjes gegeven konden worden. De kinderen waren trots en vonden het spannend, maar ook leuk om de stukjes te geven. De ouderen waren er blij mee en straalden van het bezoek. Ook hier werd nog een liedje gezongen en de oudere mensen murmelden hier en daar wat mee.
De kinderen kregen wat te drinken en een koekje, zongen nog wat en liepen goed mee naar school.
Daar hadden we een mooi gesprek over het waarom van het geven. Dat het fijn is om in de kersttijd wat voor een ander te doen en dat oudere mensen zich vaak eenzaam voelen.
Ik vroeg wat de kinderen het leukste vonden. Natuurlijk kwamen het drinken en de snoepjes en koekjes voorbij.
Maar een van de jongens zei: ‘Ik vond het zingen zo mooi juf”. ‘Wat fijn!’ zei ik, ‘Waarom?’. ‘Omdat de oudere mensen er zo blij van werden.’ Een mooiere kerstgedachte kun je niet hebben.
Wat doe jij voor speciaals met kerst?