Invallen in het basisonderwijs

Invallen in het basisonderwijs

(Door Astrid) Ik heb er al vaker over geschreven, invaljuf zijn…. Invallen in het basisonderwijs, ik doe het inmiddels al 9 jaar… Daarvoor had ik een vast contract. Door verhuizing van Zuid-Holland naar Noord-Brabant werd het allemaal anders. 
Ik stopte bij de school waar ik al bijna 10 jaar werkzaam was geweest. Ooit gestart als lio-er, mocht ik er een 4e kleutergroep starten terwijl ik nog geen diploma op zak had, wat was ik trots!

Invallen in het basisonderwijs

Maar goed, na bijna 10 jaar stapte ik eigenlijk de wereld van onzekerheid binnen.

Lees ook: LESGEVEN OP RARE TIJDSTIPPEN

Invalpools

Ik had er nog nooit mee te maken gehad. Wist eigenlijk niet zo goed waarin ik me ging begeven. Solliciteren deed ik uiteraard direct op alles wat ik tegen kwam en open sollicitaties natuurlijk ook. Maar helaas bleek het toch niet zo gemakkelijk.

Er waren (of zijn) weinig langdurige vacatures en via de invalpool kreeg ik zeker wel opdrachten, een ochtendje hier, een middagje daar, soms een hele dag… maar het bleek best lastig, met 3 opgroeiende schoolgaande kinderen in de leeftijd van 2,5 tot 8 jaar en geen opa of oma in de buurt die dan kon inspringen.

Opvang voor de kinderen

Iedere keer de opvang regelen bleek voor mij op dat moment lastig.. Omdat het dagelijks onzeker was of ik wel of niet aan de slag kon en vooral ook WAAR. Soms waren het scholen in dezelfde gemeente, maar niet altijd. Het werd mij toen al snel duidelijk dat ik (maar mijn kinderen ook) niet zo goed tegen de onzekerheid kon en ik ging gerichter zoeken naar langdurige invalopdrachten. In oktober/november leken de invalaanvragen toe te nemen en ik had geluk, een inval tot het einde van het schooljaar. Hoe geweldig was dat? Geen onzekerheid meer… Althans… tot het einde van het schooljaar.

Lees ook: HELP! EEN DAGJE KLEUTERS 10 TIPS

Hopen op een baan

Na een paar maanden begin je dan toch te hopen, in de wandelgangen hoor je van mensen die weggaan, plekken die vrijkomen etc…
Helaas had ik pech, binnen de school was een andere invalster die meer rechten had dan ik, omdat ze al een jaar voor het bestuur had ingevallen en daarom voorrang had. (Nu zijn er weer heel veel andere regels gekomen sinds 1 juli 2016 en is alles wéér anders).

Voor het jaar erna had ik wederom geluk, weer een langdurige inval maar wederom aan het eind van het jaar had iemand anders meer rechten opgebouwd dan ik had, daarnaast moest ik ‘weg’ omdat ik al langer dan een bepaald aantal maanden voor het bestuur had ingevallen.
Op naar een andere stichting en bestuur dan maar en zo gaat het inmiddels al een aantal jaren. Was het eerst dat ik te kort of juist te lang binnen een bepaald bestuur werkzaam was… nu krijg ik te horen dat ik ‘te oud’ (lees: te duur) ben om bepaalde langdurige invalklussen te doen.

Invallen is leuk

Invallen is leuk en soms heb je geluk dat je kunt blijven en een aanstelling krijgt.
Hoewel het voor mij ieder jaar weer spannend is vanaf april/mei of ik zal kunnen blijven of dat ik iets nieuws kan vinden voor na de zomervakantie, heb ik ontzettend veel geleerd. Eigenlijk ieder schooljaar weer.
De inval die ik doe is iedere keer in groep 1/ 2 geweest. Daar ligt mijn hart, kan ik mijn ei kwijt en geniet ik ontzettend van. Omdat je op zoveel verschillende scholen komt zie je ook steeds weer nieuwe materialen en ideeën. Heerlijk vind ik dat! Niet alleen de kinderen ontdekken, maar de juf dan net zo goed.

Invallen via een uitzendbureau

Sinds april vorig jaar ben ik ook aan het invallen geweest via een uitzendbureau. En terecht gekomen binnen het cluster 2 onderwijs.
Ontzettend leuk en weer veel nieuwe ervaringen op gedaan.
En een goede indruk achter gelaten want de afgelopen weken ben ik al een aantal keren terug kunnen komen.

Door de Facebookpagina’s van Kleuterwereld en Kleuteruniversiteit doe ik veel ideeën op.
De doe – en maak het zelf ideetjes gebruik ik regelmatig (soms tot ergernis van mijn vriend wanneer de keuken weer eens ontploft lijkt omdat ik zelf klei gemaakt heb) in de klas.
De kinderen zijn nieuwsgierig en ik merk ook dat de collega’s van de parallel groepen interesse tonen en ideetjes overnemen (rijst in de zandtafel bijvoorbeeld).

Flexibel

Ik heb gemerkt dat ik flexibeler ben geworden in de loop der jaren, 8 jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik op een andere school zou gaan werken, de angst om je (weer) te moeten bewijzen. Inmiddels is dat geen probleem meer en zie ik het als uitdaging. Daarnaast leer je heel erg veel van al die verschillende scholen. Je ziet hoe het gaat, je komt er achter wat werkt, wat niet werkt en wat je zelf graag wilt uitstralen en meegeven.

Wat een geweldig vak!

Ik vind mijn vak nog steeds geweldig, juf zijn. Kinderen te zien ontwikkelen en groeien. Wat jammer is, vind ik, is dat je kinderen maar zo kort kunt zien, of in mijn geval soms een half of een heel schooljaar. Hoe het daarna met deze kinderen zal gaan, dat weet je niet.
Kinderen blijven je bij en in de loop van de jaren kom je ze dan ook wel weer eens tegen met hun mama’s en papa’s. Mooi om te zien en horen vaak dat ze niet alleen jou zijn bijgebleven maar dat jijzelf hen ook bijgebleven bent.

Genieten

En hoewel ik geen vaste aanstelling heb en ik mij ieder jaar opnieuw bewijzen moet geniet ik zo van het lesgeven en de omgang met de kinderen en hun ouders. Maar ook van het begeleiden van stagiaires, zij leren van ons (de leerkracht) maar andersom net zo goed. Hun enthousiasme en ideeën. Mooi! Zo was ik ook ooit en dankzij hen borrelt dat enthousiasme en de nieuwsgierigheid ook steeds weer omhoog bij mij.
Gisteren werd ik geappt door een stagiaire die vorig jaar bij mij heeft stage gelopen, of ze mij als referentie mocht opgeven.

3x raden wat ik gezegd heb ;-)

Uitgelichte foto: Shutterstock