Stress in de rapportagetijd

Stress in de rapportagetijd

(Door Linda) Veel leerkrachten raken in de stress in de rapportagetijd. Ik niet ! Ik vind het een heerlijke tijd. Waarom ? Gewoon omdat ik in deze tijd besef hoeveel de leerlingen al geleerd hebben in enkele maanden tijd.

ZMLK-onderwijs

Ik ben werkzaam in het ZMLK-onderwijs, oftewel ik geef les aan leerlingen met een verstandelijke beperking (iq beneden 65). De leerlingen zijn 12-16 jaar oftewel ze zitten in het Voortgezet Speciaal Onderwijs. Grofweg hebben ze een ontwikkeling op het niveau van eind groep 2 tot midden groep 5, echter het zijn wel… pubers!
We kunnen niet vanuit gestandaardiseerde toetsen punten geven en/of aangeven of de leerling volgens een gestelde norm matig/voldoende/ruim voldoende/ goed of zeer goed scoort. Natuurlijk toetsen we de leerlingen ook (immers, de inspectie verlangt dit van ons), echter deze toetsen (bv. CITO) zeggen dusdanig weinig over de ontwikkelingen van onze leerlingen dat we deze slechts in ons achterhoofd meenemen tijdens het maken van de rapportages.

Lees ook: 10 TIPS OM PRIORITEITEN TE STELLEN IN JE WERK

Rapportages

Rapportages
Hoe pakken wij het aan? Eerst gaan we de scores in de leerlijnen bijwerken. Welke leerdoelen zijn per vakgebied behaald, welke nog niet? Buiten dat dit de basis voor de rapportages is, heb ik zo al gelijk een beeld aan welke leerdoelen de leerling komende tijd gaat werken.

Vanuit de scores kunnen we in een staafdiagram snel zien of de leerling vorderingen gemaakt heeft. Zo zien we ook snel of de leerling goed op weg is naar zijn/haar uitstroomprofiel. De ene leerling heeft dagbesteding als uitstroom, een andere leerling heeft als uitstroom arbeid en weer een andere leerling begeleide arbeid.

Lees ook: HOE IK MIJN WERKDRUK LAAG HOUD

Groepsbespreking

Wanneer de staafdiagrammen zijn bijgesteld, komen op een studiedag volgens een strak schema alle mensen die met de leerling werken bij elkaar om de ontwikkeling en/of opvallendheden te bespreken. Niet alleen de leerkrachten (duopartner), de onderwijsassistenten maar zeker ook de vakleerkrachten van Techniek, Beeldende Vorming, Koken, ZeDeMo als ook eventueel de orthopedagoog, een logopediste of andere therapeuten. Hoe komt het dat hij/zij een mooie ontwikkeling laat zien of wat is de reden dat er stagnatie is? Op welke wijze leert de leerling het beste of wat sluit niet bij hem/haar aan? Waar liggen de voorkeuren gericht op de toekomst en waar juist niet? Steeds vanuit de visie dat als wij optimaal aansluiten bij de leerwijze en intrinsieke motivatie van de leerling , zal de leerling optimale winsten boeken welke hij/zij in de toekomst nodig zal hebben tijdens wonen, werken en/of vrije tijd.

Lees ook: 40 TIPS VOOR EEN GOED RAPPORTGESPREK

Stress in de rapportagetijd?

Vanuit dit overleg wordt de rapportage verder uitgewerkt door de leerkracht/mentor. Er wordt een ‘algemeen beeld’ gevormd, de grafiek komt in het verslag te staan en daaronder wordt weergegeven hoe de leerling het beste leert en/of waarom hij/zij juist wel of geen vorderingen gemaakt heeft bij een bepaald vakgebied. Dit alles in begrijpelijke taal, zo min mogelijk onderwijskundige termen zodat de ouder(s) het begrijpen.

In gesprek met de leerling

Zijn de verslagen klaar dan… is het tijd om ze uit te reiken. Voorheen (bij de jongere leerling) kregen ze het gewoon mee naar huis, maar nu ik in het Voortgezet Speciaal Onderwijs werk bespreek ik het verslag met iedere leerling adhv het staafdiagram. Op het digibord krijgen ze hun diagram te zien en mogen ze zelf aangeven bij welke vakken ze vooruit gegaan zijn. Afhankelijk van het niveau laat ik hen zelf vertellen hoe ze zelf denken dat die vooruitgang geboekt is. Wanneer een vak stagneert wordt dit ook besproken; vooral positief door aan te geven aan welk leerdoel we komende tijd gaan werken zodat we hopen dat hier over een paar maanden ook een mooie ontwikkeling is te zien. Aan het einde van ieder gesprekje krijgt de leerling een groot applaus van zijn/haar klasgenoten.

Lees ook: RAPPORTGESPREK

Samen bespreken

Dit jaar heb ik enkele leerlingen erna gevraagd of ze het fijn vinden dat we samen de rapportage bespreken. Enkele reacties: “ja, want nu weet ik eerder dan mama/papa wat erin staat” , “ik vind het wel spannend, maar ben erg trots” en “door de staafjes op het digibord zie ik wat ik al goed kan en wat nog niet zo goed”. Op de vraag of ze tijdens de rapportagebespreking (volgende week) meekomen, keken ze me verbaasd aan: “Mag dat dan?” Ja, bij mij mag het. De leerlingen betrekken in een gesprek zorgt voor meer zelfkennis én het geeft de leerling het gevoel dat we hem/haar serieus nemen. Wanneer ouders iets te bespreken hebben waar ze liever hun zoon/dochter niet bij willen hebben, kunnen ze dit van te voren bij me aangeven. Ik zorg dan dat de leerling in een andere ruimte even de computer mag opstarten en muziek gaat luisteren. Heel ongedwongen…
Zeg nou zelf…niets is mooier dan wanneer een leerling zelf aan de ouders kan uitleggen wat hij/zij geleerd heeft en/of nog gaat leren de komende tijd! De rapportages vragen veel tijd van mij als leerkracht. maar wat haal ik er veel informatie en voldoening uit!

Uitgelichte foto: Shutterstock