Nieuwe leerling in de klas

(Door Linda) Maandagochtend, de eerste dag na de kerstvakantie. Ik voel wat (gezonde) spanning in mijn buik want vandaag komt er een nieuwe leerling in de klas.

Heb al van alles mogen lezen (dossier) over hem, waardoor ik een klein beetje weet wie de jongen is en waarom hij naar het speciaal onderwijs gaat. En toch… eigenlijk weet ik niets. Want hoe vaak krijgen we informatie te lezen waarin staat wat de leerling allemaal niet kan, hoe negatief het gedrag is en/of krijgen we toetsresultaten van enkele jaren ervoor opgestuurd? En… hoe zal de groep op de nieuwe leerling reageren? Zien ze hem als indringer, verwelkomen ze hem warm, moet de rangorde weer opnieuw opgebouwd worden…? Allemaal vragen die door mijn hoofd gaan.

De voorwaarden in de klas

Zoals altijd ga ik alle voorwaarden na in mijn klas. Heeft hij een plaats in de klas waar hij overzicht heeft op de klas maar ook waar ik hem goed kan zien? Is het programma voor deze leerling duidelijk, heb ik een reserve-picto-programma paraat mocht hij deze steeds nabij nodig hebben? Zijn de lessen vandaag zo, dat ik hem steeds dichtbij begeleiden kan of zitten er ingewikkelde lessen bij waar andere leerlingen veel hulp of aandacht bij nodig hebben? En zo neem ik alles nóg een keer door.

Lees ook: CREA BEA ? IN HET VSO

Nieuwe leerling in de klas

En dan… komt de leerling de klas binnen. Ik loop rustig naar hem toe, observerend. Hij maakt oogcontact, zijn houding is open en hij is alleen. Ik geef hem een hand en stel mezelf voor. Hierop krijg ik een glimlach en zijn naam te horen. Ik merk op dat hij een geel hesje draagt. Hij zegt: ‘Ja, want dat is veiliger op de fiets’. Ik vraag hem of hij alleen naar school gefietst is waarop hij ‘ja, natuurlijk, ik kan heel goed fietsen’ antwoordt. Wow, even ben ik verbaasd. Heb zelden een leerling in mijn groep gehad die zelfstandig naar school komt. De meeste leerlingen komen met taxibusjes of worden gebracht door de ouders/groepsleiding. Maar zo niet deze nieuwe leerling. Op zijn eerste schooldag is hij alleen van huis gefietst naar zijn nieuwe school waar hij nog niemand kent. Heeft zijn fiets keurig op de juiste plaats gezet, slot erop, is naar binnen gelopen en heeft mij gevonden! Wauw!

Lees ook: PASSEND ONDERWIJS DAT ÉCHT PAST!

Een praatje maken

We maken, terwijl hij zijn vestje en jas uittrekt, een gezellig praatje. Ik laat hem zijn plaats zien en vertel dat normaal gesproken de leerlingen voor 8.45 naar buiten gaan en wanneer de zoemer gaat de school begint. Hij vindt het fijn dat hij vandaag bij mij binnen mag blijven. Terwijl hij zijn tas uitpakt, vraag ik hem hoe ik hem vandaag kan helpen er een fijne eerste schooldag van te maken. Hij antwoordt dat hij het al fijn vindt en geen moeite heeft met eerste schooldagen: “Ik heb al zoveel scholen gehad, dat ik het wel gewend ben”. Inderdaad, in het gelezen dossier stond dat hij al vaak verhuisd is en dus ook van school veranderd.

Verwelkomen

Dan gaat de zoemer, de klas stroomt langzaam vol. Zoals altijd verwelkom ik iedere leerling bij de deur en zeg ook dat ze zich even mogen voorstellen aan de nieuwe leerling. Dit gaat heel rustig… totdat één jongen dit weigert. Ik zie dat het te spannend voor hem is. Ik loop ernaar toe, vraag hem of hij het fijner vindt om nog geen hand te geven en zelf mag kiezen wanneer dit te doen voor de eerste pauze (afbakening, want ik wil wel dat hij een hand geeft; maar eigen regie kan deze jongen helpen). Hij knikt opgelucht en jawel… na zo’n 10 minuten staat deze jongen op en geeft hem een hand en zegt: ‘Ik ben … en ik denk dat we wel vrienden worden’.

Lees ook: VAARDIGHEDEN LEREN TIJDENS DE KOOKLES IN HET VSO

En zo gaat de dag…

En eigenlijk is de hele dag zo gelopen. Ik heb af en toe de lessen wat makkelijker gemaakt (zowel organisatorisch als ook inhoudelijk) zodat iedereen rust in het lijf had als ook de nieuwe leerling alle tijd kreeg om te wennen, de leerlingen te leren kennen en aandacht van mij kon krijgen. Net na de tweede pauze kwam een leerling naar me toe om te vragen of we een foto van de nieuwe leerling gingen maken, zodat hij ook bij de verjaardagskalender als ook op de klassenfoto erbij geplakt kon worden. Natuurlijk! Even later wilde de nieuwe leerling naar het toilet en bood een andere leerling spontaan aan hem de weg te wijzen; een leerling waarvan ik het niet verwacht had.  Aan het einde van de dag vroeg ik aan een leerling wat ze vandaag geleerd had. Haar antwoord was ontroerend: “dat nieuwe jongens in de klas niet altijd stoer doen maar ook heel gezellig kunnen zijn”. Daarop reageerde een ander meisje die eigenlijk nooit veel (spontaan) zegt: “ik vind het leuk dat … in onze klas zit want hij kan al heel goed klokkijken”.

De groep heeft hem geaccepteerd. Ik heb vandaag een leuke, sociale, zelfstandige jongen gezien die op cognitief gebied nog lekker veel kan leren maar die de komende tijd vooral lekker zonder stress naar school mag gaan, die (zowel cognitief als sociaal emotioneel) niet overvraagd zal worden zoals voorheen waar hij tussen leerlingen met een normaal iq zat.

Welkom in de leukste V.S.O.-klas van ZMLK-school ‘de Mikado’. Trots dat mijn klas de lijfspreuk van de Mikadoschool heeft waargemaakt: ‘een school, met een hart voor iedere leerling!’

Lees ook: LEERKRACHT ZIJN IN ALLE FACETTEN