‘Jongens, we hebben een probleem’, zei ik in de kring. ‘Niet alleen de krijtjes staken (zie het fantastische boek De krijtjes staken), maar alle kleuren in de klas staken. Alles waarmee we kleur kunnen maken, zoals de verf en de potloden, staken. Ze houden ermee op. Ze willen niet meer kleuren. Wat nu?’

‘Wat is staken eigenlijk juf?’ Daar had ik nog even wat uit te leggen, niemand wist het. Nooit te vroeg om over vakbonden en stakingen te leren ;).

De kinderen hadden wel wat opmerkingen ‘Maar als een krijtje niet wil, vraag je toch gewoon of het andere krijtje wel wil?’ ‘Ja’, zei ik, ‘maar als die ook niet wil en het volgende krijtje ook niet en eigenlijk allemaal niet?’ ‘Haha’, zei een ander, ‘potloden kunnen toch helemaal niet staken?!’
Maar er kwamen ook oplossingen. ‘We kunnen ook doppen gebruiken juf.’ ‘Ja, of klei.’ ‘Of K’nex, of Kapla’.

‘En als je denkt aan buiten? Kunnen we daar ook iets vandaan halen?’ ‘Ja, stenen!’ ‘Takken juf!’ ‘Ja, of allerlei beestjes!’ Dat laatste leek me minder een succes. Die blijven zo lastig liggen in je kunstwerk. Maar ik zei dat ze bij het buitenspelen op zoek mochten naar alles wat los op de grond lag en uit de natuur kwam.

En daar gingen ze. Rennend het plein over om maar zoveel mogelijk takjes, veertjes en mooie stenen te verzamelen.
Toen we naar binnen moesten, lag er een grote berg. ‘Maar dan haal ik wel een emmer binnen juf!’ ‘Ja, of een kruiwagen, nog beter!’
Drie van de klas bleven even weg, maar bleken een kleine kruiwagen uit de schuur te hebben geregeld. Ze laadden alles in en namen het mee naar de klas.

Kunst uit de natuur huis

Om vervolgens kunst te maken met de spullen uit de natuur. Losse kunst, om een foto van te maken, of vastgeplakt op een papier.

Heerlijk: de natuur in de klas en in het thema kunst gebracht.