We voeren veel gesprekken in de kring voor de groepsbinding. Hoe een kapotte slang een mooi gesprek met kleuters opleverde.
De afgelopen weken doe ik mijn best voor een positieve sfeer in de groep. De drukke Sinterklaasweken zijn in volle gang. Voor mij een goed moment om de groepsbinding nog wat sterker te maken.
Complimenten
Ik begin elke dag met een complimentenrondje. De kinderen lopen rond, geven elkaar een high five en een compliment. Vervolgens lopen ze naar de volgende tot de timer af gaat. Een heerlijk positieve start van de dag.
Lees ook: GROEPSSFEER: WIE IS DE (KLASSEN) MOL?
Gesprekken
Regelmatig voer ik gesprekken met de hele klas in de kring. Zeker als er iets in de klas is gebeurd wat echt niet fijn is voor een van de leerlingen. Ik wil zo het groepsgevoel groter maken. Ik zeg dan ook regelmatig dat we een groep zijn, dat we bij elkaar horen en voor elkaar zorgen.
De kapotte slang
Vorige week had ik zo’n gesprek in de kring.
De kinderen waren lekker aan het werk in de hoeken. Ik kon dus wel heel kort uit de klas om even iets te pakken. Bij terugkomst vond ik een van de jongens luid snikkend in de bouwhoek. Hier was duidelijk iets gebeurd.
Ik legde de klas stil. ‘Jongens, we hebben hier een probleem. Ik wil dat graag samen met jullie oplossen.’
Lees ook: LEKKER WERKEN: EEN POSITIEVE GROEP
In de kring
De kinderen zaten binnen no time in de kring. De huilende jongen trok ik op schoot en ik vroeg aan een ander kind om een doekje om zijn tranen te drogen. De kinderen willen dat graag doen, zo lief.
Ik vertelde de kinderen dat we een probleem hadden en dat ik vond dat we het met z’n allen moesten oplossen. ‘We zijn een groep en we zorgen voor elkaar, ook als er iets mis gaat.’
Lees ook: 10 GROEPSVORMENDE ACTIVITEITEN BASISONDERWIJS
Wat is er aan de hand?
De nog nasnikkende jongen kreeg nog niet over zijn lippen wat er was gebeurd, dus vroeg ik het aan de klas. ‘De slang is kapot juf!’ Oké, dat zou wel eens de aanleiding van het gesnik kunnen zijn dacht ik. De plastic dieren zijn het favoriete speelgoed onder de jongens op het moment.
‘*Rik, moet je huilen omdat de slang kapot is?’ vroeg ik. Hij schudde heel hard nee. O, oei. Maar de kinderen in de klas waren wel verdrietig. Die zielige houten cobra waar ze zo graag mee speelden was nu kapot.
‘Wil je vertellen wat er dan is?’ Uit de zinnen die zachtjes werden uitgesproken kon ik ontrafelen dat de huilende jongen geslagen was. Waarschijnlijk omdat hij de slang per ongeluk kapot had gemaakt. Een van de houten blokken was erop gevallen. ‘Maar ik wil het aan mijn papa vertellen juf.’ En dus eigenlijk niet aan mij. ‘Maar het is in de klas gebeurd lieve jongen. En dus wil ik het ook graag in de klas oplossen.’
Een van de andere jongens begon heel schuldbewust te kijken. Hij durfde niets te zeggen. Snap ik ook met 30 paar ogen op je gericht.
De kapotte slang
Eerst maar eens het probleem van de kapotte slang oplossen. ‘Ja juf, dat kan mijn opa wel maken!’ Rik veerde op en er brak een lach door zijn tranende gezicht. ‘Hij is daar heel goed in, hij maakt altijd alles!’
De kinderen in de kring riepen: ‘Ja, goed idee!’
‘Wat fijn!’ riep ik uit. ‘Dan is dat opgelost. Weet je wat we doen. We gaan zo opruimen. Rik, jij loopt naar de jongen die jou pijn heeft gedaan. En dan gaat hij iets bedenken om het op te lossen bij je. Wij ruimen de klas op, dus dan kunnen jullie het met z’n tweeën oplossen.’
En zo geschiedde. Rik liep rechtstreeks op Kasper* af. Kasper keek met een schuin oog naar mij, maar ik deed net of ik niets zag. Ik zag ze vanuit mijn ooghoek even samen praten en ietsje later lachen. Ze keken beiden naar mij en ik gaf een knipoog. Tijdens het opruimen liep ik nog even naar Rik. ‘Is het opgelost?’ ‘Ja juf, en de slang zit in mijn tas.’
De gemaakte slang
Een week later komt Rik vrolijk de klas in met de gemaakte slang triomfantelijk in zijn hand. ‘Mijn opa kan alles!’ De klas juicht hard. De slang is weer gemaakt en wij blijven voor elkaar zorgen.
*Namen zijn gefingeerd vanuit privacy overwegingen.
Uitgelichte foto: Shutterstock