I've got a job!

I’ve got a job!

Jaja, dat wat ik niet meer voor mogelijk had gehouden is gebeurd. Juf Sharona heeft een baan voor volgend jaar! I’ve got a job!

Droombaan?

Na mijn mislukte sollicitatie voor mijn droombaan besloot ik niet bij de pakken neer te gaan zitten. Ja, ik hoor jullie denken en die invallersdip dan? Ik had voor mijn gevoel twee keuzes, ik kon er in blijven zitten en blijven mokken en balen en hopen dat er een of ander wonder zou gaan gebeuren waardoor ik alsnog die baan zou krijgen (en iedereen die mij kent weet dat ik en wonderen er nog niet helemaal uit zijn) of ik kon mezelf herpakken en een nieuw aanvalsplan bedenken (wat inderdaad veel beter bij mij past).

Lees ook: DE INVALLERSDIP

Invalpool

Door wat schoolbesturen te googlen, kwam ik erachter dat er bij één overkoepelende invallerspool verschillende schoolbesturen aangesloten waren, welke allemaal kleine invalpools aan het oprichten zijn. Ik trok de stoute schoenen aan en maakte een creatieve open sollicitatie welke ik elke stichting stuurde.
Niet eens met het idee dat dit zou gaan lukken, maar meer met het gevoel niet geschoten is altijd mis.

En dan komt de netheid van een stichting om de hoek kijken. En ik moet jullie eerlijk zeggen, daar valt bij veel stichtingen nog wel het één en ander te halen. Van de 6 stichtingen die ik aanschreef, kreeg ik van 2 netjes een bericht terug. De ene rade me aan te solliciteren bij de overkoepelende organisatie en de tweede gaf aan dat zij niemand nodig hadden en open sollicitaties ook niet bewaarde in hun bestand. Oke, misschien niet het antwoord waar je op zit te hopen, maar goed een antwoord is een antwoord. Van de 4 overgebleven stichtingen heb ik van 3 stichtingen helemaal niks gehoord. Geen (ondanks gevraagd te hebben)  ontvangstbevestiging van mijn open sollicitatie, geen afwijzing, helemaal niks. De manier waarop schoolbesturen daar mee omgaan steekt wel. Als sollicitant stop je tijd in een goede sollicitatie en wil je graag een reactie. Zelfs als deze niet positief is. En ja, ik begrijp dat directeuren het druk hebben en dat er soms heel, heel veel mensen solliciteren, maar kom op, het hoeft maar een mailtje te zijn met een paar regeltjes; Beste mevrouw van Zoghel, we hebben uw brief in goede orde ontvangen, maar helaas hebben wij geen vacatures. Punt. Klaar.
Of als je in een wat lolliger bui bent: Jammer meid, blijf proberen de tijd zal het leren! Of 3x is scheepsrecht, we zien graag nog tweemaal uw sollicitatie tegemoet.

Lees ook: FORMATIESTRESS, HOE HET VERDER GING

I’ve got a job!

Maar goed, nu terug naar mijn nieuwe baan. Want één stichting belde me op. Ik wist niet wat me overkwam. Ze legde me uit dat er een invallerspool opgericht werd en dat als ik interesse had ik op gesprek mocht komen. Natuurlijk! De mogelijkheid om ergens een jaar aan de slag te kunnen kon ik niet laten schieten.

Dus dames en heren ik blijf nog een invalleerkracht, met het verschil dat ik voor een jaar in dienst ben bij een stichting! Ik hoor ergens bij, krijg beoordelingsgesprekken, scholingen en de vakanties doorbetaald.
Als vipper zal ik voor diverse stichtingen komen te werken. Het grootste gedeelte van de tijd voor mijn eigen stichting, maar ik kan ook uitgeleend gaan worden aan andere.
Ongetwijfeld dat ik daar volgend schooljaar wat over ga bloggen, maar voor nu eerst genieten van een vakantie zonder de stress van het zoeken naar werk!

Uitgelichte foto: Shutterstock