Inmiddels zit ik al lang en breed in het tweede trimester van mijn zwangerschap. Toch wilde ik nog even terugblikken op het eerste trimester van mijn zwangerschap.
Het eerste trimester van mijn zwangerschap
Hoe we erachter kwamen
Op Goede Vrijdag deed ik een zwangerschapstest. Ik voelde me niet anders dan anders, maar qua berekening zou het kunnen. En ja hoor, de test was hartstikke duidelijk! De betekenis van Goede Vrijdag is wat minder mooi misschien, voor ons was het wel echt een goede vrijdag!
We vertelden het de familie met paashaasjes met chocolade baby’tjes met roze en blauwe muisjes. We weten natuurlijk nog niet wat het wordt! De opa’s en oma’s kregen een leuk voorleesboek (zie uitgelichte afbeelding).
Lees ook: JUF MAIKE NIEUWS!
Hoe voelde ik me?
Eigenlijk voelde ik me de eerste weken heel goed. Natuurlijk was ik af en toe moe, maar lang niet zo erg als bij onze eerste zoon. Het scheelt waarschijnlijk ook wel dat ik nu niet fulltime voor de klas sta. Oudergesprekken en rapporten schrijven kostten me wel iets meer energie dan normaal, maar dat vond ik heel begrijpelijk. Ik moest wel ietsje rustiger aan doen dus, maar ook weer niet zo dat mijn site eronder leed. Sterker nog, mijn bezoekersaantallen gingen alleen nog maar omhoog. Onder andere door het blog over Sander Dekker en zijn lesgeven aan mijn klas.
Als ik echt moe was, plande ik een blog van een van de bloggers van het bloggersteam in. Zo kwam er toch elke dag iets online, maar meestal lukte het me ook wel om zelf te schrijven.
Vooral in het weekend tankte ik bij en mocht manlief wat meer thuis doen ;).
Hoe ik het de klas vertelde na het eerste trimester kon je al in een eerder blog lezen.
Lees ook: HOE IK DE KLAS VERTELDE OVER MIJN ZWANGERSCHAP
En nog steeds heb ik vooral vaak honger. Ook in het begin van de zwangerschap moest ik snel wat eten als ik uit bed kwam, anders werd ik wel misselijk. Maar verder ben ik eigenlijk helemaal niet misselijk geweest, heerlijk! Ik merk het ook aan mijn energie als ik even iets moet eten. Vooral regelmatig blijven eten, dan gaat het goed dus.
Makkie
Dus eigenlijk waren die eerste weken een makkie. Behalve dan het nieuwtje voor me houden. Ik ben altijd nogal een flapuit, maar in de eerste weken wil je wel voorzichtig zijn. Het kan altijd mis gaan. Na een aantal weken kreeg ik ook al echt een buikje. Alsof ik teveel pizza’s gegeten had ;). Toen vond ik het helemaal moeilijk om voor me te houden. Zeker toen gewone broeken en legging (ik draag nogal graag rokjes en jurkjes) niet meer pasten. Dus stiekem een zwangerschapsbroek of -legging aan. Ik vind het heerlijk dat ik nu gewoon alles kan aandoen en niets meer hoef te verbergen.
Lees ook: WAAROM IK MEE DOE AAN MOEDERS VOOR MOEDERS
Spannend
Ik vind het nog steeds wel allemaal wat spannender dan bij de eerste. Je hebt alles al een keer mee gemaakt en ik ben me er vooral meer van bewust wat er allemaal mis kan gaan. Ik ben niet meer zo onbevangen als bij de eerste. Dat de bevalling bij hem ook echt naar was en hij een slechte start had, speelt denk ik ook een grote rol daarbij. We kunnen er gelukkig goed over praten bij de verloskundige. Dus met de volgende bevalling komt het vast ook wel goed.
20 weken echo
Ik kijk nu uit naar de 20 weken echo die we bijna hebben. Weten of het een jongen of een meisje wordt, maar bovenal horen of alles goed is met de baby. Op naar de volgende mijlpaal!