Eerste hulp bij gesprekken met je kleuter

De kleuter van Suzanne gaat nu echt naar school. Ze is heel benieuwd wat hij heeft gedaan en bedenkt daar goede vragen voor. Eerste hulp bij gesprekken met je kleuter

Het is officieel; onze peuter is een kleuter. Vanaf afgelopen maandag loopt hij apetrots en zonder aarzelen naar zijn klas, ruimt zijn tas op, pakt een boekje en zwaait op aanvraag naar zijn ietwat verbouwereerde mama.

Eerste hulp bij gesprekken met je kleuter

Ik fiets, nog wat van mijn stuk gebracht door het korte en erg makkelijke afscheid (in tegenstelling tot het afscheid van zuslief toen zij ging kleuteren) naar de supermarkt.
Binnen een kwartier sta ik alweer buiten. Ik heb alles wat ik nodig heb en dat in een fractie van de tijd die ik normaal gesproken nodig had. Ik fiets maar weer naar huis, poets de keuken een keer grondig, draai een wasje, ruim wat op en bel om half tien mijn moeder of de koffie klaar staat.

De ochtend kruipt traag voorbij en ik sta als eerste moeder op het plein tussen de middag. Na drie dagen werken, is dit de eerste dag dat ik de kinderen weer zelf kan brengen en halen en ik ben benieuwd naar alle verhalen.
De oudste twee kletsen er zoals gebruikelijk op los. Maar ik wil ook weten hoe het de jongste is vergaan.
En dan valt er eindelijk een kleine stilte en kan ik vlug aan de kleine man vragen “En hoe was het op school vanmorgen?” Hij hoeft er niet lang over na te denken. “Goed.” Einde gesprek. Hij is alweer druk in de weer met zijn auto’s en we moeten zo weer terug naar school.

Vaak vragen ouders zich af wat hun kind nou eigenlijk precies doet op school. Kinderen vertellen thuis niet altijd uit zichzelf, maar natuurlijk zijn we erg nieuwsgierig.
Maar hoe kom ik er nou achter wat hij doet op school en hoe hij het zelf ervaart?

Toen de kleinste man deze avond naar bed ging, ben ik even naast hem gekropen en hebben we samen de dag doorgesproken. In plaats van de standaardvragen die doorgaans een kort antwoord opleveren stelde ik de volgende vragen:

– wat was het leukste wat je hebt gedaan vandaag?
– waar was je trots op vandaag? Wat heb je goed gedaan?
– wat vond je heel grappig? Heb je ergens heel hard om moeten lachen?
– waar heb je  mee gespeeld en met welke kindjes heb je gespeeld?

Dit soort vragen brengen het gesprek beter op gang en bieden weer openingen voor vervolgvragen.
Natuurlijk komt soms ook de andere kant aan bod:

– was je vandaag ergens verdrietig over?
– ben je boos geweest op iemand of om iets?
– wat vond je niet zo leuk en wat heb je toen gedaan?
– wat wil je morgen anders doen?

Ook een kleuter kan prima aangeven wat de hoogtepunten van zijn dag waren. En ook de minder leuke dingen kan hij benoemen.
Op deze manier samen praten geeft me als moeder wat meer inzicht in zijn nieuwe wereld. Al zou ik net als iedere andere moeder soms ook dat vliegje op de muur willen zijn.

Fijne bijkomstigheid van dit praatje is de one-on-onetime die je zo vlak voor het slapen gaan nog even hebt en het verwerken van de prikkels van de afgelopen dag, waardoor de kleine man beter inslaapt en beter doorslaapt.

Morgen mag hij weer naar school. Hij heeft het er naar zijn zin en ik laat hem met een gerust hart, en nog een piepklein brokje in mijn keel, achter.
Eens kijken wie er tijd heeft voor koffie…